شعله هیدروژن سطوح پایینی از اشعه مادون قرمز و نور مرئی ساطع می کند، بنابراین گرما و نور شدیدی از خود ساطع نمی کند درنتیجه با حواس انسان به راحتی قابل تشخیص نیست ودیدن شعله هیدروژن حتی از نزدیک نیز دشوار است.
آشکارسازهای ترکیبی UVIR نیز گزینههای محبوبی برای سنجش آتشسوزیهای مبتنی بر هیدروکربن هستند، زیرا هشدارهای کاذب را کاهش میدهند. برخلاف شعله های هیدروکربنی، شعله های هیدروژن انرژی را عمدتاً در نوارهای UV و آب تابش می کنند. بنابراین آشکارسازهای شعله UV یک انتخاب منطقی برای سنجش شعله های هیدروژن هستند.